نامه هایی به هیچکس!
به همایی که از جهنم تا کویر، بی ادعاتر از آب، در برابر آتشبار آفتاب، لحظه ای سایه اش را از سرم دریغ نکرد؛ بی صدا بی ریا بی توقعنامه هایی به هیچکس!
به همایی که از جهنم تا کویر، بی ادعاتر از آب، در برابر آتشبار آفتاب، لحظه ای سایه اش را از سرم دریغ نکرد؛ بی صدا بی ریا بی توقعدستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- برای رضا مشتاق...
- که بی تو شاعر خوبی نمی شوم خانم!
- روسری آبی
- بوی مرا این آب و صابون ها نخواهد برد...
- pour elle qui est assis à côté de la seine
- و جاده غربت و درد مسافر را نمی فهمد
- ببخشای ام اگر بستم دگر پلک تماشا را ...
- دیـــدی ای حــــافـــظ که کـــنعان دلــــم بی ماه شد؟
- یادت هست؟
- درد نداشتن ات
- و برای تو...
- دارد صدایت می زنم...
نویسندگان
بایگانی
- تیر 1398 1
- تیر 1393 1
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 1
- بهمن 1391 1
- دی 1391 1
- مهر 1391 1
- مرداد 1391 2
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- بهمن 1390 1
- دی 1390 1
- آذر 1390 2
- آبان 1390 2
- مهر 1390 2
- شهریور 1389 1
- تیر 1389 1
- خرداد 1389 1
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 1
- دی 1388 2
- آذر 1388 1
- آبان 1388 1
- مهر 1388 2
- شهریور 1388 2
- مرداد 1388 1
- تیر 1388 1
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 2
- اسفند 1387 2
- بهمن 1387 1
- آذر 1387 2
- آبان 1387 2
- مهر 1387 2
- شهریور 1387 2
- مرداد 1387 2
- تیر 1387 1
- خرداد 1387 2
- اردیبهشت 1387 1
- فروردین 1387 1
- اسفند 1386 1
- بهمن 1386 1
- دی 1386 1
- آذر 1386 1
- آبان 1386 3
- مهر 1386 1
- شهریور 1386 2
- مرداد 1386 2
- تیر 1386 1
- فروردین 1386 1
- دی 1385 1
- آبان 1385 15
- مهر 1385 7
- شهریور 1385 4
- مرداد 1385 4
- تیر 1385 5
- خرداد 1385 5
- اردیبهشت 1385 5
- فروردین 1385 5
- اسفند 1384 4
- بهمن 1384 3
- دی 1384 4
- آذر 1384 3
- آبان 1384 1
آمار : 135465 بازدید
Powered by Blogsky
من هنوز اینجایم!
"می شنوم طنین تنت می آید از ته ظلمت
و تارهای تنم را متاثر می کند.
شاید صدا دوباره به مفهومش بازگردد
شاید همین حوالی جایی
در حلقه ی نگاهت قرار بگیرم.
"
خدای گونه ای در تبعید...
چهارشنبه 10 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 09:15
سلام ممنون که به من سر زدی
وب زیبایی داری
با اجارت لینکت کردم.........
سلام عزیزم
امیدوارم همیشه شاد وعاشق باشی خوشحالم کردی وقتی به من سر زدی منتظر قدم سبزت میمونم
یاد محمد مختاری و آرمانش همیشه پایا و پویا