نامه هایی به هیچکس!

به همایی که از جهنم تا کویر، بی ادعاتر از آب، در برابر آتشبار آفتاب، لحظه ای سایه اش را از سرم دریغ نکرد؛ بی صدا بی ریا بی توقع

نامه هایی به هیچکس!

به همایی که از جهنم تا کویر، بی ادعاتر از آب، در برابر آتشبار آفتاب، لحظه ای سایه اش را از سرم دریغ نکرد؛ بی صدا بی ریا بی توقع

با تو بودن...

 از «همه» دست بریدم که تو باشی «همه» ام

با تو بودن ز «همه» دست کشیدن دارد 

خدای گونه ای در تبعید... چهارشنبه 21 مرداد‌ماه سال 1388 ساعت 20:52
3 نظر