دوست بسیار عزیزی شعری زیبا می خواند:
حدیث درد گفتیم و شنفتند
شنفتند و دریغایی نگفتند
تو گویی قصه دیو و پری بود
که بشنفتند و کودک وار خفتند
اما روایت نشنیدن و نه خواستن که شنیدن در عین وانمودن که... آری حکایت استحمار بسی هولناک تر است. اندکی دقت، اندکی تامل و فقط کمی کافیست؛ شاید خود تو هم تنها به چشم می اندیشی! شاید خود تو هم...
« با دستهای لرزان و بغضی در گلو می‌گوید:
می‌دونی چه وقته احساس بیقراری دارم؟
می‌دونی قرص تپش قلب می‌خورم؟
می‌دونی دیگه همه چی برام اهمیتش رو از دست داده؟
می‌دونی زندگیم روز به روز بیشتر تیره و تار می شه؟
می‌دونی دکتر می گفت از اضطرابه که چند شبه جامو خیس می‌کنم؟
می‌دونی تا چشامو می بندم کابوس می‌بینم؟
می‌دونی از ترس خیس کردن رختخوابم سعی می کنم تا صبح بیدار بمونم؟
می دونی روزی هزار بار آرزوی مرگ می‌کنم؟
می‌دونی دوس...
ترجمه داستان از دوست خوبمان Cry_Of_Cicada
مثل همیشه
اومدم اینجا و چند لحظه ایی رو با لذت به سر بردم